BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jcsnp.ir/article-1-11-fa.html
1، حسن خالوئی2 ، میثم خالوئی3
2- دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، واحد کرمان دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران
3- دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحد کرمان دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران
زمینه و هدف: توانایی ابراز وجود باعث بهبود مهارت‌های روانی-اجتماعی افراد و همچنین افزایش عزت نفس و موفقیت تحصیلی می‌شود. از طرفی دیگر، خودگردانی هیجانی باعث می‌شود که افراد هیجان‌ها را به‌خوبی بشناسند و در زمینه‌های گوناگون تعامل اجتماعی و تحصیلی موفق عمل نمایند. ارتباط معلم با دانش‌آموز ممکن است در تنظیم هیجان و بهبود توانایی ابراز خود نقش میانجی داشته باشد و همچنین باعث بهبود تعامل اجتماعی و موفقیت تحصیلی شود. بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی نقش میانجیگری کیفیت ارتباط معلم ورزش با دانش‌آموز در رابطه بین خودگردانی هیجانی و ابراز وجود دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه شهر کرمان انجام شد.
روش: این مطالعه توصیفی-همبستگی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. این مطالعه در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ در میان دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه شهر کرمان (۹۰۰ نفر) انجام شد. نمونه‌گیری به‌صورت خوشه‌ای تصادفی دومرحله‌ای انجام شد. در این مطالعه ۵ مدرسه دخترانه و ۵ مدرسه پسرانه به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و در هر مدرسه یک کلاس از دوره دوم متوسطه انتخاب شد و در مجموع ۲۷۰ نفر برای مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه براساس سنجش سازه‌ها از پرسشنامه ارتباط کیفیت معلم-دانش‌آموز (موری و زوواک، ۲۰۱۱)، پرسشنامه خودگردانی هیجانی (هافمن و کاشدان، ۲۰۱۰) و پرسشنامه ابراز وجود (گمبریل و ریجی، ۱۹۷۵) استفاده شد. از نسخه ۲۳ نرم‌افزار SPSS برای محاسبه شاخص‌های توصیفی و همبستگی و از نسخه ۲۳ نرم‌افزار AMOS برای مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که خودگردانی هیجانی به‌طور مستقیم ۴۷ درصد از واریانس ابراز وجود و به‌طور غیر مستقیم ۲۲ درصد از واریانس ابراز وجود و در مجموع ۶۹ درصد از واریانس ابراز وجود را پیش‌بینی کرد. کیفیت ارتباط معلم نیز ۴۳ درصد از واریانس ابراز وجود را به‌طور مستقیم پیش‌بینی کرد. نتایج آزمون بوت-استراپ تأییدکننده نقش میانجی کیفیت ارتباط معلم-دانش‌آموز در تأثیر خودگردانی هیجانی بر ابراز وجود بود. شاخص‌های به‌دست آمده برای برازش مدل شامل مجذور خی نسبی ۴۷/۱، ارزش معنی‌داری ۰/۰۷۱، مقدار RMSEA برابر با ۰/۰۴۲، مقدار شاخص RMR برابر با ۰/۰۸۸ و مقادیر CFI، NFI و GFI بزرگتر از ۰/۹۰ همگی تأییدکننده برازش مدل بودند. در مجموع خودگردانی هیجانی تأثیر مثبت و قابل توجهی بر ابراز وجود دانش‌آموزان با نقش میانجیگری کیفیت ارتباط معلم ورزش با دانش‌آموز در دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه شهر کرمان داشت.
نتیجه‌گیری: بنابراین پیشنهاد می‌شود برای بهبود ابراز وجود دانش‌آموزان، خودگردانی هیجانی و ارتباط کیفیت معلم ورزش با دانش‌آموز، مورد توجه قرار گیرد.
دریافت: 1400/9/12 | پذیرش: 1400/11/10 | انتشار: 1400/11/15
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
