دوره 2، شماره 3 - ( تابستان 1401 )
جلد 2 شماره 3 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Javadi Bazargani M. The Impact of of Karate Techniques Training on Memory and Attention of Students with Attention Deficit Hyperactivity Disorder. J Clin Sport Neuropsychol 2022; 2 (3) : 4
URL: http://jcsnp.ir/article-1-50-fa.html
URL: http://jcsnp.ir/article-1-50-fa.html
جوادی بازرگانی محبوبه. اثر آموزش کاراته بر حافظه و توجه دانش‌آموزان دارای اختلال بیش‌فعالی کاستی توجه. عصب‌روانشناسی بالینی ورزشی. 1401; 2 (3)
گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده: (1253 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلال بیش‌فعالی کاستی توجه، اختلالی عصبی‌تحولی و از شایع‌ترین اختلال‌های کودکی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش فنون کاتای کاراته برتوجه انتخابی و حافظه کاری (دیداری–فضایی) دانش‌آموزان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی کاستی توجه بوده است.
روش: پژوهش حاضر از نوع شبه‌آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود که ۳۰ دانش‌آموز با اختلال کاستی توجه از بین دانش‌آموزان دختر و پسر پایه‌های اول تاپنجم ابتدایی (۷-۱۱) ساله در سال تحصیلی ۹۳-۹۴ به روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند و در دو گروه ۱۵ نفری (آزمایش و گواه) جای گرفتند. جهت تشخیص این اختلال از فرم کوتاه تجدیدنظرشده مقیاس درجه‌بندی کانرز-فرم والد (کانرز، ۱۹۹۰) استفاده شد. قبل از شروع برنامه آموزش، آزمون توجه انتخابی استروپ (۱۹۳۵)، خرده‌مقیاس طراحی مکعب‌ها، فراخنای ارقام (حافظه دیداری عددی)، توالی حرف–عدد مقیاس هوش وکسلر (وکسلر، ۲۰۱۵) برای هردو گروه به‌عنوان پیش‌آزمون اجرا شد. سپس برنامه آموزشی در ۲۲جلسه (شامل دو جلسه آموزش پایه کاتا و ۲۰ جلسه تمرین به مدت ۶۰ دقیقه) برای گروه آزمایش اجرا شد. پس از پایان برنامه آموزشی، پس‌آزمون برای دو گروه اجرا شد و داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در نرم‌افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش فنون کاتای کاراته بر میزان حافظه دیداری عددی (مؤلفه روبه‌جلو)، حافظه کاری (دیداری–فضایی) مؤثر بوده است (۰/۰۵>p). اما بر روی میزان حافظه دیداری عددی (مؤلفه معکوس)، جمع نمره‌های حافظه دیداری، میزان فراخنای ارقام و همچنین توجه انتخابی (نمره تداخل و زمان تداخل) تأثیری نداشته است (۰/۰۵
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این پژوهش، استفاده از آموزش فنون کاتای کاراته به‌عنوان درمانی اثربخش در افزایش حافظه کاری (دیداری-فضایی) دانش‌آموزان دارای اختلال بیش‌فعالی کاستی توجه پیشنهاد می‌شود.
روش: پژوهش حاضر از نوع شبه‌آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود که ۳۰ دانش‌آموز با اختلال کاستی توجه از بین دانش‌آموزان دختر و پسر پایه‌های اول تاپنجم ابتدایی (۷-۱۱) ساله در سال تحصیلی ۹۳-۹۴ به روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند و در دو گروه ۱۵ نفری (آزمایش و گواه) جای گرفتند. جهت تشخیص این اختلال از فرم کوتاه تجدیدنظرشده مقیاس درجه‌بندی کانرز-فرم والد (کانرز، ۱۹۹۰) استفاده شد. قبل از شروع برنامه آموزش، آزمون توجه انتخابی استروپ (۱۹۳۵)، خرده‌مقیاس طراحی مکعب‌ها، فراخنای ارقام (حافظه دیداری عددی)، توالی حرف–عدد مقیاس هوش وکسلر (وکسلر، ۲۰۱۵) برای هردو گروه به‌عنوان پیش‌آزمون اجرا شد. سپس برنامه آموزشی در ۲۲جلسه (شامل دو جلسه آموزش پایه کاتا و ۲۰ جلسه تمرین به مدت ۶۰ دقیقه) برای گروه آزمایش اجرا شد. پس از پایان برنامه آموزشی، پس‌آزمون برای دو گروه اجرا شد و داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در نرم‌افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش فنون کاتای کاراته بر میزان حافظه دیداری عددی (مؤلفه روبه‌جلو)، حافظه کاری (دیداری–فضایی) مؤثر بوده است (۰/۰۵>p). اما بر روی میزان حافظه دیداری عددی (مؤلفه معکوس)، جمع نمره‌های حافظه دیداری، میزان فراخنای ارقام و همچنین توجه انتخابی (نمره تداخل و زمان تداخل) تأثیری نداشته است (۰/۰۵
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این پژوهش، استفاده از آموزش فنون کاتای کاراته به‌عنوان درمانی اثربخش در افزایش حافظه کاری (دیداری-فضایی) دانش‌آموزان دارای اختلال بیش
شماره‌ی مقاله: 4
واژه‌های کلیدی: آموزش فنون کاتای کاراته [Mesh]، اختلال بیش فعالی کاستی توجه [MeSH]، توجه انتخابی [MeSH]، حافظه کاری [MeSH]
نوع مطالعه: كاربردی |
موضوع مقاله:
عصب روانشناسی بالینی ورزشی
دریافت: 1400/10/1 | پذیرش: 1400/12/1 | انتشار: 1401/1/12
دریافت: 1400/10/1 | پذیرش: 1400/12/1 | انتشار: 1401/1/12
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
