زمینه و هدف: هیجانهای منفی مانند اضطراب غالباً سلامت جسمی و روانی را کاهش و هیجانهای مثبت، آن را افزایش میدهند. تأثیر هیجانهای منفی بر سلامت به این بستگی دارد که فرد چقدر میتواند حالات خلقی خود را مهار کند. هدف پژوهش حاضر مقایسه تنظیم هیجان و تابآوری روانشناختی بین زنان تایچیکار و غیر تایچیکار بود.
روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی- مقایسهای است. جامعه آماری پژوهش شامل همه بانوانی است که در دو باشگاه منطقه غرب تهران، در محدوده سنی ۶۰-۴۰ سال، با حداقل یک سال سابقه تمرین، در سال ۱۳۹۷ مشغول به انجام تمرینهای ورزش تایچی و غیرتایچی بودند. ۴۰ نفر از بانوان در گروه تایچی کار و ۴۰ نفر از بانوان در گروه غیر تایچی کار بهصورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. دادههای پژوهش با استفاده از پرسش نامههای اطلاعات فردی، تنظیم هیجان (گروس و جان، ۲۰۰۳) و تابآوری روانشناختی (کانر و دیویدسون، ۲۰۰۳) جمعآوری شد و با روش تحلیل واریانس در نسخه ۲۰ نرمافزار اسپیاساس تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که متغیر تنظیم هیجان، بین دو گروه، ازنظر ابعاد سرکوبی و ارزیابی مجدد، ازنظر آماری تفاوت معنیداری وجود دارد. بهطوریکه در متغیر سرکوبی، میانگین نمره گروه تایچیکار از گروه دیگر پایینتر و در بعد ارزیابی مجدد، بالاتر بود. علاوه بر این، مقایسه نمرات تابآوری روانشناختی در سطح معنیداری نشان داد که میانگین نمره گروه تایچی کار، بالاتر بود (۰/۰۵>p).
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش، بین دو گروه درتنظیم هیجان و تابآوری روانشناختی ازنظر آماری تفاوت معنیداری وجود دارد. بنابراین، با توجه به وجود تفاوت معنیدار بین تنظیم هیجان و تاب آوری روان شناختی بین زنان تای چی کار و غیر تای چی کار، پیشنهاد میشود انجام پژوهشهای مداخلهای بر اثربخشی ورزش تایچی بر متغیرهای روان شناختی صورت پذیرد.
نوع مطالعه:
كاربردی |
موضوع مقاله:
روانشناسی ورزشی دریافت: 1403/3/31 | پذیرش: 1403/6/7 | انتشار: 1403/7/10