دوره 2، شماره 1 - ( زمستان 1400 )
جلد 2 شماره 1 صفحات 43-32 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mousavi Nasab S J, Bahrami A. The Relationship of Emotional Self-Regulation, Self-Efficacy and Resilience in Tendency to Drugs Use in Athlete and Nonathlete University’s Students. J Clin Sport Neuropsychol 2022; 2 (1) :32-43
URL: http://jcsnp.ir/article-1-23-fa.html
URL: http://jcsnp.ir/article-1-23-fa.html
موسوی نسب سید جواد، بهرامی اعظم. رابطه خودگردانی هیجانی، خودکارآمدی و تاب‌آوری با گرایش به مصرف مواد مخدر در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار. عصب‌روانشناسی بالینی ورزشی. 1400; 2 (1) :32-43
1- دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، موسسه طلوع مهر، قم، ایران
2- استادیار روانشناسی، گروه روانشناسی، موسسه طلوع مهر قم، ایران
2- استادیار روانشناسی، گروه روانشناسی، موسسه طلوع مهر قم، ایران
چکیده: (1975 مشاهده)
زمینه و هدف: اعتیاد به‌عنوان یکی از چهار بحران بزرگ جهان مطرح است و جوانان در دوران دانشجویی به‌دلیل مشارکت بیشتری که در گروه همسالان خود دارند آمادگی انجام رفتارهای پرخطر مانند مصرف مواد مخدر دارند. ورزش و تمرین به‌عنوان یک عامل محافظ در نظر گرفته می‌شود با این‌حال ورزشکاران نیز گاهی دچار رفتارهای مرتبط با مصرف موادمخدر می‌شوند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودگردانی هیجانی، خودکارآمدی و تاب‌آوری با گرایش به مصرف مواد مخدر در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار شهر قم بود.
روش: برای انجام این پژوهش ۳۸۴ دانشجو (۱۲۸ دانشجوی دختر و ۲۵۶ دانشجوی پسر) از دانشگاه‌های شهر قم و به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. این مطالعه پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی است؛ برای جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه‌های شیوه‌های عاطفی (هافمن و کشدان، ۲۰۱۰)، مقیاس خودکارآمدی (شرر و آدامز، ۱۹۸۳)، پرسشنامه تاب‌آوری (کانر و دیویدسون، ۲۰۰۳)، استعداد به اعتیاد (وید و باچر، ۱۹۹۲) در میان شرکت‌کنندگان توزیع و توسط آن‌ها تکمیل شد. در تحلیل داده‌ها از رگرسیون سلسله مراتبی در نرم‌افزار SPSS-۲۶ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که گرایش به مصرف مواد مخدر با خودگردانی هیجانی، خودکارآمدی و تاب‌آوری همبستگی معنادار و منفی دارد، همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که از بین سبک‌های هیجانی سازگار شدن به همراه تاب‌آوری بیش‌ترین تأثیر را بر کاهش گرایش به مصرف مواد مخدر دارند به‌طوری که سازگار شدن به تنهایی ۴% واریانس گرایش به مصرف مواد مخدر و تاب‌آوری نیز به تنهایی ۳% از پراکنش گرایش به مصرف مواد مخدر را تبیین می‌کند. از بین متغیرهای جمعیت‌شناختی ورزشکار بودن و جنسیت زن داشتن با گرایش کمتر به مصرف مواد مخدر رابطه داشتند.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که خودگردانی هیجانی، خودکارآمدی، تاب‌آوری، ورزشکار و زن بودن به‌عنوان عامل‌های محافظت‌کننده در کاهش گرایش به مصرف مخدر در دانشجویان شناخته می‌شوند. بنابراین احتمالاً با آموزش خودگردانی هیجانی، خودکارآمدی و تاب‌آوری و افزایش فعالیت‌های ورزشی دانشگاهی می‌توان گرایش به مصرف مواد مخدر را در دانشجویان به‌خصوص در میان پسران کاهش داد.
روش: برای انجام این پژوهش ۳۸۴ دانشجو (۱۲۸ دانشجوی دختر و ۲۵۶ دانشجوی پسر) از دانشگاه‌های شهر قم و به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. این مطالعه پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی است؛ برای جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه‌های شیوه‌های عاطفی (هافمن و کشدان، ۲۰۱۰)، مقیاس خودکارآمدی (شرر و آدامز، ۱۹۸۳)، پرسشنامه تاب‌آوری (کانر و دیویدسون، ۲۰۰۳)، استعداد به اعتیاد (وید و باچر، ۱۹۹۲) در میان شرکت‌کنندگان توزیع و توسط آن‌ها تکمیل شد. در تحلیل داده‌ها از رگرسیون سلسله مراتبی در نرم‌افزار SPSS-۲۶ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که گرایش به مصرف مواد مخدر با خودگردانی هیجانی، خودکارآمدی و تاب‌آوری همبستگی معنادار و منفی دارد، همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که از بین سبک‌های هیجانی سازگار شدن به همراه تاب‌آوری بیش‌ترین تأثیر را بر کاهش گرایش به مصرف مواد مخدر دارند به‌طوری که سازگار شدن به تنهایی ۴% واریانس گرایش به مصرف مواد مخدر و تاب‌آوری نیز به تنهایی ۳% از پراکنش گرایش به مصرف مواد مخدر را تبیین می‌کند. از بین متغیرهای جمعیت‌شناختی ورزشکار بودن و جنسیت زن داشتن با گرایش کمتر به مصرف مواد مخدر رابطه داشتند.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که خودگردانی هیجانی، خودکارآمدی، تاب‌آوری، ورزشکار و زن بودن به‌عنوان عامل‌های محافظت‌کننده در کاهش گرایش به مصرف مخدر در دانشجویان شناخته می‌شوند. بنابراین احتمالاً با آموزش خودگردانی هیجانی، خودکارآمدی و تاب‌آوری و افزایش فعالیت‌های ورزشی دانشگاهی می‌توان گرایش به مصرف مواد مخدر را در دانشجویان به‌خصوص در میان پسران کاهش داد.
واژه‌های کلیدی: استعداد به اعتیاد [MeSH]، تاب‌آوری [MeSH]، خودکارآمدی [MeSH]، خودگردانی هیجانی [MeSH]، دانشجویان [MeSH]
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1400/8/30 | پذیرش: 1400/10/26 | انتشار: 1400/11/12
دریافت: 1400/8/30 | پذیرش: 1400/10/26 | انتشار: 1400/11/12
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
