دوره ۲، شماره ۱ - ( زمستان ۱۴۰۰ )
جلد ۲ شماره ۱ صفحات ۵۵-۴۴ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Dolati Z, Seyed Asri S Z, Shokouhi F. The Effectiveness of Aerobic Exercise on Corona Anxiety and Interpersonal Communication Skills in Recovered Covid-19 Women. J Clin Sport Neuropsychol 2022; 2 (1) :44-55
URL: http://jcsnp.ir/article-1-21-fa.html
URL: http://jcsnp.ir/article-1-21-fa.html
دولتی زهرا، سید عصری سیده زهرا، شکوهی فاطمه. اثربخشی تمرین‌های ورزشی هوازی بر اضطراب کرونا و مهارت‌های ارتباطی بین‌فردی در زنان شاغل بهبودیافته از کووید ۱۹. عصب‌روانشناسی بالینی ورزشی. ۱۴۰۰; ۲ (۱) :۴۴-۵۵
زهرا دولتی*۱ 
، سیده زهرا سید عصری۲ ، فاطمه شکوهی۲
، سیده زهرا سید عصری۲ ، فاطمه شکوهی۲
۱- دانشجوی دکتری روانشناسی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران.
۲- دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران.
۲- دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران.
چکیده: (۱۳۳۵ مشاهده)
زمینه و هدف: شیوع ویروس کرونا بحران شدیدی در سطح جهان ایجاد کرده است و مسئولان کشورهای گوناگون مجبور به وضع قانون‌هایی برای جلوگیری از گسترش آن شده‌اند که آسیب‌های روانشناختی و بین‌فردی بسیاری را نیز به دنبال داشته است. فعالیت بدنی به‌عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار در بهبود شرایط جسمی و روانی افراد شناخته شده است؛ از این رو، هدف از انجام این پژوهش تبیین روانشناختی نقش ورزش هوازی بر اضطراب کرونا و مهارت‌های ارتباطی بین‌فردی در زنان شاغل ۳۰ تا ۴۰ ساله مبتلا به کووید ۱۹ در شهر تهران بود.
روش: طرح کلی این مطالعه با توجه به اهداف و ماهیت پژوهش یک طرح آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه گواه است. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش شامل زنان شاغل ۳۰ تا ۴۰ ساله شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بود. نمونه پژوهش شامل ۶۰ نفر از زنان شاغل ۳۰ تا ۴۰ ساله شهر تهران بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس و داوطلبانه از منطقه ۲ تهران انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های اضطراب کرونا ویروس (علی‌پور و همکاران، ۱۳۹۸)، و مهارت‌های ارتباطی میان فردی (فترو، رودس، و هی ۲۰۱۰) استفاده شد.
یافته‌ها: بر اساس یافته‌ها میانگین گروه آزمایش در مؤلفه‌های مهارت‌های ارتباطی میان‌فردی (توسعه و حفظ ارتباط، همدلی، مهارت ارتباطی و حل تعارض) پس از اجرای ورزش هوازی به‌طور معناداری افزایش و میانگین نمره اضطراب کاسته شد.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل بیانگر آن است که اجرای تمرین‌های ورزش هوازی یک روش مناسب برای کاهش اضطراب کرونا و بهبود مهارت‌های ارتباطی بین‌فردی زنان شاغل بهبودیافته از کرونا است.
روش: طرح کلی این مطالعه با توجه به اهداف و ماهیت پژوهش یک طرح آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه گواه است. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش شامل زنان شاغل ۳۰ تا ۴۰ ساله شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بود. نمونه پژوهش شامل ۶۰ نفر از زنان شاغل ۳۰ تا ۴۰ ساله شهر تهران بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس و داوطلبانه از منطقه ۲ تهران انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های اضطراب کرونا ویروس (علی‌پور و همکاران، ۱۳۹۸)، و مهارت‌های ارتباطی میان فردی (فترو، رودس، و هی ۲۰۱۰) استفاده شد.
یافته‌ها: بر اساس یافته‌ها میانگین گروه آزمایش در مؤلفه‌های مهارت‌های ارتباطی میان‌فردی (توسعه و حفظ ارتباط، همدلی، مهارت ارتباطی و حل تعارض) پس از اجرای ورزش هوازی به‌طور معناداری افزایش و میانگین نمره اضطراب کاسته شد.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل بیانگر آن است که اجرای تمرین‌های ورزش هوازی یک روش مناسب برای کاهش اضطراب کرونا و بهبود مهارت‌های ارتباطی بین‌فردی زنان شاغل بهبودیافته از کرونا است.
واژه‌های کلیدی: اضطراب [MeSH]، زنان [MeSH]، کووید-19 [MeSH]، مهارت‌های اجتماعی [MeSH]، ورزش هوازی [MeSH]
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی ورزشی
دریافت: 1400/8/23 | پذیرش: 1400/10/13 | انتشار: 1400/11/15
دریافت: 1400/8/23 | پذیرش: 1400/10/13 | انتشار: 1400/11/15
* نشانی نویسنده مسئول: دانشجوی دکتری روانشناسی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
