دوره 3، شماره 4 - ( پائیز 1402 )
جلد 3 شماره 4 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Siahbazi F, Siahbazi M, Kheirandish S. The Effectiveness of Transcranial Direct Electrical Stimulation on Rummination of Persons with Post-Traumatic Stress Disorder. J Clin Sport Neuropsychol 2023; 3 (4) : 2
URL: http://jcsnp.ir/article-1-111-fa.html
URL: http://jcsnp.ir/article-1-111-fa.html
سیه بازی فائزه، سیه بازی محمد، خیراندیش شیرزاد. اثربخشی تحریک الکتریکی جریان مستقیم فراجمجمه‌ای بر نشخوار ذهنی اختلال استرس پس از سانحه. عصب‌روانشناسی بالینی ورزشی. 1402; 3 (4)
1- دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی، واحد پروفسور حسابی، دانشگاه آزاد اسلامی، تفرش، ایران.
2- دانش آموخته روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- دانش آموخته روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
چکیده: (486 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلال استرس پس از سانحه یک وضعیت روانی پیچیده است که اغلب با افکار مزاحم، برانگیختگی بیش از حد و رفتارهای اجتنابی مشخص می‌شود. افراد دارای اختلال استرس پس از سانحه معمولاً سطح بالایی از نشخوار ذهنی را تجربه می‌کنند که شدت علائم را تشدید می‌کند و مانع از عملکرد بهنجار این افراد می‌شود. هدف این مطالعه بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی جریان مستقیم فراجمجمه‌ای در کاهش علائم نشخوار ذهنی در افراد دارای اختلال استرس پس از سانحه بود.
روش: این پژوهش مطالعه‌ای شبه‌آزمایشی است. نمونه‌ای شامل ۱۸ شرکت‌کننده با تشخیص اختلال استرس پس از سانحه با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند ساکن شهر تهران انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان در دو گروه آزمایش و گواه کاربندی شدند و پرسشنامه سبک‌های پاسخگویی (نالن هوکسما و مارو، ۱۹۹۱) را در پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. گروه آزمایش مداخله تحریک الکتریکی جریان مستقیم فراجمجمه‌ای را دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری تحلیل کواریانس برای ارزیابی تغییر علائم نشخوار ذهنی پس از مداخله در نسخه ۲۶ نرم‌افزار SPSS تحلیل شد.
یافته‌ها: یافته‌های اولیه نشان‌دهنده کاهش معنی‌دار علائم نشخوار ذهنی در شرکت‌کنندگانی است که مداخله تحریک الکتریکی جریان مستقیم فراجمجمه‌ای را دریافت کردند.
نتیجه‌گیری: این مطالعه شواهد اولیه‌ای را ارائه می‌کند که از اثربخشی بالقوه تحریک الکتریکی جریان مستقیم فراجمجمه‌ای در بهبود علائم نشخوار ذهنی در افراد دارای اختلال استرس پس از سانحه حمایت می‌کند. به نظر می‌رسد که این مداخله تأثیر مثبتی بر نشخوار ذهنی داشته باشد، اگرچه تحلیل بیشتری برای روشن کردن تأثیر مشخص بر ابعاد گوناگون این روش مورد نیاز است.
روش: این پژوهش مطالعه‌ای شبه‌آزمایشی است. نمونه‌ای شامل ۱۸ شرکت‌کننده با تشخیص اختلال استرس پس از سانحه با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند ساکن شهر تهران انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان در دو گروه آزمایش و گواه کاربندی شدند و پرسشنامه سبک‌های پاسخگویی (نالن هوکسما و مارو، ۱۹۹۱) را در پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. گروه آزمایش مداخله تحریک الکتریکی جریان مستقیم فراجمجمه‌ای را دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری تحلیل کواریانس برای ارزیابی تغییر علائم نشخوار ذهنی پس از مداخله در نسخه ۲۶ نرم‌افزار SPSS تحلیل شد.
یافته‌ها: یافته‌های اولیه نشان‌دهنده کاهش معنی‌دار علائم نشخوار ذهنی در شرکت‌کنندگانی است که مداخله تحریک الکتریکی جریان مستقیم فراجمجمه‌ای را دریافت کردند.
نتیجه‌گیری: این مطالعه شواهد اولیه‌ای را ارائه می‌کند که از اثربخشی بالقوه تحریک الکتریکی جریان مستقیم فراجمجمه‌ای در بهبود علائم نشخوار ذهنی در افراد دارای اختلال استرس پس از سانحه حمایت می‌کند. به نظر می‌رسد که این مداخله تأثیر مثبتی بر نشخوار ذهنی داشته باشد، اگرچه تحلیل بیشتری برای روشن کردن تأثیر مشخص بر ابعاد گوناگون این روش مورد نیاز است.
شماره‌ی مقاله: 2
نوع مطالعه: كاربردی |
موضوع مقاله:
عصب روانشناسی
دریافت: 1402/5/25 | پذیرش: 1402/7/9 | انتشار: 1402/8/10
دریافت: 1402/5/25 | پذیرش: 1402/7/9 | انتشار: 1402/8/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
