دوره 4، شماره 2 - ( بهار 1403 )
جلد 4 شماره 2 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.IAU.TON.REC.1399.074
Ethics code: IR.IAU.TON.REC.1399.074
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ryahirad M, Khalatbari J, Nasehi M, Mousavi S A. The Effectiveness of Group-Based Emotional Schema Therapy on Resilience and Hope in Individuals with Cancer. J Clin Sport Neuropsychol 2024; 4 (2) : 5
URL: http://jcsnp.ir/article-1-126-fa.html
URL: http://jcsnp.ir/article-1-126-fa.html
ریاحی راد مجتبی، خلعتبری جواد، ناصحی محمد، موسوی سید اسداله. اثربخشی طرحوارهدرمانی هیجانی گروهی بر تاب‌آوری و امید در افراد مبتلا به سرطان. عصب‌روانشناسی بالینی ورزشی. 1403; 4 (2)
مجتبی ریاحی راد1 
، جواد خلعتبری* 2، محمد ناصحی3 ، سید اسداله موسوی4
، جواد خلعتبری* 2، محمد ناصحی3 ، سید اسداله موسوی4
1- واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران.
2- گروه روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران.
3- مرکز تحقیقات علوم اعصاب و شناخت، دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران، تهران، ایران.
4- مرکز تحقیقات سلول درمانی و پیوند سلول های بنیادی خون ساز، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- گروه روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران.
3- مرکز تحقیقات علوم اعصاب و شناخت، دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران، تهران، ایران.
4- مرکز تحقیقات سلول درمانی و پیوند سلول های بنیادی خون ساز، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده: (163 مشاهده)
زمینه و هدف: تشخیص و درمان سرطان اغلب چالش‌های هیجانی و روانی قابل توجهی را به همراه دارد و بر تاب‌آوری و امید بیماران تأثیر می‌گذارد. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی طرحوارهدرمانی هیجانی گروهی در بهبود تاب‌آوری و امید در افراد مبتلا به سرطان انجام شد.
روش: این مطالعه شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه گسترده انجام شد. جامعه مورد مطالعه بیماران مبتلا به سرطان مراجعه‌کننده به بیمارستان شریعتی تهران بودند. ۴۰ نفر از افراد داوطلب و واجد شرایط ورود به مطالعه به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. پس از غربالگری نهایی، ۲۰ شرکت‌کننده به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (طرحوارهدرمانی هیجانی) یا گروه کنترل قرار گرفتند. در این مطالعه از مقیاس امید بزرگسالان (اشنایدر و همکاران، ۱۹۹۱) و مقیاس تاب‌آوری کانر-دیویدسون (کانر-دیویدسون، ۲۰۰۳) برای ارزیابی استفاده شد. پرسشنامه‌ها در پیش‌آزمون، پس‌آزمون و در مرحله پیگیری توسط هر دو گروه تکمیل شد. مداخله شامل ۱۲ جلسه گروهی آنلاین از طریق اسکایپ بود که هر جلسه دو ساعت و نیم طول کشید. داده‌ها با استفاده از نسخه ۲۴ نرم‌افزار SPSS و روش تحلیل کوواریانس تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که طرحوارهدرمانی هیجانی تأثیر معنی‌داری بر تاب‌آوری و امید به زندگی در افراد مبتلا به سرطان دارد.
نتیجه‌گیری: طرحوارهدرمانی هیجانی گروهی در افزایش تاب‌آوری و امید در افراد مبتلا به سرطان مؤثر است. این یافته‌ها نشان می‌دهد که گنجاندن چنین مداخله‌ای در مراقبت‌های سرطان‌شناسی می‌تواند مزایای روانی قابل توجهی را برای بیماران فراهم کند.
روش: این مطالعه شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه گسترده انجام شد. جامعه مورد مطالعه بیماران مبتلا به سرطان مراجعه‌کننده به بیمارستان شریعتی تهران بودند. ۴۰ نفر از افراد داوطلب و واجد شرایط ورود به مطالعه به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. پس از غربالگری نهایی، ۲۰ شرکت‌کننده به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (طرحوارهدرمانی هیجانی) یا گروه کنترل قرار گرفتند. در این مطالعه از مقیاس امید بزرگسالان (اشنایدر و همکاران، ۱۹۹۱) و مقیاس تاب‌آوری کانر-دیویدسون (کانر-دیویدسون، ۲۰۰۳) برای ارزیابی استفاده شد. پرسشنامه‌ها در پیش‌آزمون، پس‌آزمون و در مرحله پیگیری توسط هر دو گروه تکمیل شد. مداخله شامل ۱۲ جلسه گروهی آنلاین از طریق اسکایپ بود که هر جلسه دو ساعت و نیم طول کشید. داده‌ها با استفاده از نسخه ۲۴ نرم‌افزار SPSS و روش تحلیل کوواریانس تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که طرحوارهدرمانی هیجانی تأثیر معنی‌داری بر تاب‌آوری و امید به زندگی در افراد مبتلا به سرطان دارد.
نتیجه‌گیری: طرحوارهدرمانی هیجانی گروهی در افزایش تاب‌آوری و امید در افراد مبتلا به سرطان مؤثر است. این یافته‌ها نشان می‌دهد که گنجاندن چنین مداخله‌ای در مراقبت‌های سرطان‌شناسی می‌تواند مزایای روانی قابل توجهی را برای بیماران فراهم کند.
شماره‌ی مقاله: 5
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1402/11/17 | پذیرش: 1402/12/29 | انتشار: 1403/1/13
دریافت: 1402/11/17 | پذیرش: 1402/12/29 | انتشار: 1403/1/13
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |