دوره 3، شماره 4 - ( پائیز 1402 )                   جلد 3 شماره 4 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Salman Mahini M, Kordi M, Rostami R. The effect of Neurofeedback Training on the athletic performance of chess national team. J Clin Sport Neuropsychol 2023; 3 (4) : 1
URL: http://jcsnp.ir/article-1-107-fa.html
سلمان ماهینی منا، کردی محمدرضا، رستمی رضا. اثربخشی آموزش پسخوراند عصبی بر عملکرد ورزشی شطرنج‌بازان نخبه. عصب‌روانشناسی بالینی ورزشی. 1402; 3 (4)

URL: http://jcsnp.ir/article-1-107-fa.html


1- دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- استاد گروه آموزشی فیزیولوژی فعالیت ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3- استاد گروه روانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده:   (359 مشاهده)
زمینه و هدف: برای ورزشکاران نخبه، داشتن تمرکز در پرتنش‌ترین لحظه‌ها و رسیدن به اوج اجرا به معنای تفاوت در دستیابی به مقام یا عدم دریافت مقام است. با افزایش رقابت و تلاش‌های گوناگون دیگر تنها آموزش و انجام تمرین‌های معمول برای رساندن ورزشکار به اوج اجرا کافی نیست؛ ایجاد موقعیت‌های جدید برای تجریه اوج عملکرد ضروری به‌نظر می‌رسد. هدف این پژوهش، تعیین اثربخشی آموزش پسخوراند عصبی بر عملکرد شطرنج‌بازان نخبه بود.
روش: این پژوهش یک مطالعه شبه‌آزمایشی است. شرکت‌کنندگان شامل ۲۴ نفر از شطرنج‌بازان دعوت‌شده به تیم ملی بود که به طور داوطلبانه انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. شرکت‌کنندگان آزمون اضطراب رقابت ورزشی (مارتنز، ۱۹۷۷)، سیستم آزمون وینا (کایزر و همکاران، ۲۰۱۶) را درپیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. همچنین نرخ ضربان قلب در وضعیت استراحت و عملکرد آن‌ها بر اساس آخرین درجه بین‌المللی شطرنج‌بازان ارزیابی شد. گروه آزمایش افزون بر تمرین‌های آماده‌سازی در تیم ملی و باشگاه‌ها، ۱۲ جلسه آموزش پسخوراند عصبی (هفته‌ای ۳ جلسه) دریافت کردند در حالی که گروه گواه در این مدت تنها تمرین‌های معمول تیم ملی یا باشگاه را ادامه دادند. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس در نسخه ۱۹ نرم‌افزار SPSS تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد تغیر اضطراب، توجه و ضربان قلب گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه معنادار بود. اما عملکرد گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه معنادار نبود.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش می‌توان آموزش پسخوراند عصبی را برای بهبود عملکردهای عصب‌روانشناختی، مهار شخصی و خودگردانی توصیه کرد.
شماره‌ی مقاله: 1
     
نوع مطالعه: كاربردی | موضوع مقاله: عصب روانشناسی بالینی ورزشی
دریافت: 1402/6/19 | پذیرش: 1402/7/2 | انتشار: 1402/8/10
* نشانی نویسنده مسئول: گروه آموزشی فیزیولوژی و فعالیت ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب‌سایت متعلق به مجله عصب روانشناسی بالینی ورزشی است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 All Rights Reserved | Journal of Clinical Sport Neuropsychology

Designed & Developed by : Yektaweb