زمینه و هدف: اختلال اضطراب اجتماعی یکی از مشکلات روانشناختی شایع است که با ترس شدید از ارزیابی منفی در موقعیت‌های اجتماعی مشخص می‌شود. درمان حساسیت‌زدایی با حرکات چشم و بازپردازش به‌عنوان مداخله‌ای اثربخش برای اختلال‌های اضطرابی شناخته شده است. هدف این مطالعه ارزیابی اثربخشی درمان حساسیت‌زدایی با حرکات چشم و بازپردازش بر علائم اختلال اضطراب اجتماعی بود.

روش: این تحقیق از یک طرح آزمایشی تصادفی کنترل شده استفاده کرد. شرکت‌کنندگان ۲۴ نفر از افراد تشخیص داده شده با اختلال اضطراب اجتماعی از مرکز مشاوره و کلینیک روان‌شناسی بالینی دانشگاه فردوسی مشهد بودند. آن‌ها به‌صورت تصادفی به یکی از دو گروه آزمایشی که درمان حساسیت‌زدایی با حرکات چشم و بازپردازش را دریافت می‌کردند و گروه گواه که در فهرست انتظار بودند، تقسیم شدند. علائم اختلال اضطراب اجتماعی با استفاده از ابزارهای اندازه‌گیری مرتبط پیش و پس از مداخله ارزیابی شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون T دو گروه مستقل در نسخه ۲۱ نرم‌افزار SPSS  تحلیل شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که در میان شرکت‌کنندگانی که درمان حساسیت‌زدایی با حرکات چشم و بازپردازش را دریافت کردند، کاهش معناداری در علائم اضطراب اجتماعی نسبت به کسانی که در گروه کنترل بودند، وجود داشت. به‌طور ویژه، کاهش قابل توجهی در سطح اضطراب اجتماعی، و رفتارهای دوری‌گزینی، ترس، برانگیختگی فیزیولوژیک پس از درمان درمان حساسیت‌زدایی با حرکات چشم و بازپردازش مشاهده شد؛ اما در متغیر ترس از ارزیابی منفی تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد.

نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان می‌دهند که درمان حساسیت‌زدایی با حرکات چشم و بازپردازش ممکن است یک مداخله موثر برای کاهش علائم اضطراب اجتماعی باشد. ادغام حساسیت‌زدایی با حرکات چشم و بازپردازش در عمل درمانی می‌تواند گزینه مفیدی برای افراد با اختلال اضطراب اجتماعی باشد تا علائم آن‌ها را کاهش دهد و کیفیت کلی زندگی آن‌ها را بهبود بخشد.