دوره 5، شماره 2 - ( بهار 1404 )                   جلد 5 شماره 2 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ahmadzadehrad A. The Effect of Short-Duration Daily Physical Exercise on Enhancing Cognitive Flexibility, Physical Performance, and Quality of Social Relationships: A Comprehensive Meta‑Analysis. J Clin Sport Neuropsychol 2025; 5 (2) : 5
URL: http://jcsnp.ir/article-1-160-fa.html
احمدزاده راد عطاءاله. اثر تمرینات بدنی کوتاه‌مدت روزانه بر بهبود انعطاف‌پذیری شناختی، عملکرد جسمانی و کیفیت روابط اجتماعی: فراتحلیلی جامع. عصب‌روانشناسی بالینی ورزشی. 1404; 5 (2)

URL: http://jcsnp.ir/article-1-160-fa.html


گروه روانشناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده:   (53 مشاهده)
زمینه و هدف:  باوجود گستردگی مطالعات مرتبط با ورزش و سلامت روان، همچنان ابهام‌هایی در خصوص نقش دوره‌های کوتاه و منظم تمرین در ایجاد تغییرات عصبی و اجتماعی وجود دارد. این پژوهش در قالب مطالعه‌ای فراتحلیلی، تلاش دارد ارتباط بنیادی میان حرکت بدنی، کارکردهای شناختی و سازوکارهای اجتماعی را آشکار ساخته و الگویی تازه از نگاه چندبعدی به ورزش ارائه دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نظام‌مند تأثیر تمرینات بدنی کوتاه‌مدت روزانه بر سه حوزه اصلی سلامت انسان یعنی انعطاف‌پذیری شناختی، عملکرد جسمانی و کیفیت روابط اجتماعی انجام شد.
روش: طرح پژوهش از نوع فراتحلیل کمی ـ توصیفی بود. داده‌ها از مطالعات معتبر منتشرشده در پایگاه‌های علمی بین‌المللی استخراج شدند. پس از تعیین معیارهای ورود و خروج، اندازه‌های اثر استاندارد محاسبه و با استفاده از مدل اثرات تصادفی تحلیل شدند. آزمون‌های ناهمگنی، سوگیری انتشار، و شاخص‌های پایایی بین ارزیابان برای اعتبار نتایج به‌کار رفت. نرم‌افزارهای آماری تخصصی برای محاسبه اندازه‌ اثر کلی و بررسی تعدیل‌کننده‌های جمعیت‌شناختی (سن و جنس) مورد استفاده قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج فراتحلیل نشان داد تمرینات بدنی کوتاه‌مدت اثر قابل‌توجهی بر بهبود انعطاف شناختی، افزایش کارکرد جسمانی و ارتقای کیفیت تعامل‌های اجتماعی دارند. اندازه‌ اثر کلی در محور شناختی در سطح متوسط رو‌به‌بالا و در دو محور جسمانی و اجتماعی در سطح متوسط برآورد شد. تفاوت معنی‌دار اثر در گروه‌های سنی مختلف و تأثیر مثبت برنامه‌های گروهی بر پیوندهای انسانی نیز مشاهده گردید.
نتیجه‌گیری: تمرین کوتاه‌مدت روزانه می‌تواند به‌عنوان مداخله‌ای طبیعی و کم‌هزینه در مدل‌های سلامت روان مورد توجه قرار گیرد. این نوع فعالیت‌ها ضمن ایجاد تحریک فیزیولوژیک و شناختی، منجر به تقویت هیجانات مثبت، افزایش تعامل اجتماعی و بهبود تاب‌آوری روانی می‌شوند. در نتیجه، ورزش روزانه محدود اما مستمر، ابزاری مؤثر برای حفظ هماهنگی جسم، ذهن و روابط انسانی در زندگی مدرن به‌شمار می‌آید. 
شماره‌ی مقاله: 5
     
نوع مطالعه: مطالعه مروری (فراتحلیل) | موضوع مقاله: روانشناسی ورزشی
دریافت: 1403/10/18 | پذیرش: 1403/12/26 | انتشار: 1404/2/11
* نشانی نویسنده مسئول: گروه روانشناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب‌سایت متعلق به مجله عصب روانشناسی بالینی ورزشی است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 All Rights Reserved | Journal of Clinical Sport Neuropsychology

Designed & Developed by : Yektaweb