Eskorochi A, Varesvazirian S. Comparison of Generalized Anxiety, Obsessive-Compulsive Disorder, and Psychological Flexibility among Mothers of Boys with Autism Spectrum Disorder and Attention Deficit Hyperactivity Disorder. J Clin Sport Neuropsychol 2025; 5 (1) : 3
URL:
http://jcsnp.ir/article-1-150-fa.html
اسکروچی اشکان، وارث وزیریان سمانه. مقایسه اضطراب فراگیر، وسواس اجباری و انعطاف پذیری روانشناختی در میان مادران با کودکان پسر دارای درخودماندگی و بیش فعالی کاستی توجه. عصبروانشناسی بالینی ورزشی. 1403; 5 (1) :41-60
URL: http://jcsnp.ir/article-1-150-fa.html
1- دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی، واحد الکترونیک، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- استادیار گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (40 مشاهده)
زمینه و هدف: داشتن کودک دارای اختلال رشدی میتواند فشار روانی قابلتوجهی بر والدین، بهویژه مادران وارد کند. اختلال درخودماندگی و اختلال بیشفعالی کاستی توجه از جمله اختلالهایی هستند که با چالشهای رفتاری و هیجانی زیادی همراهاند و میتوانند اضطراب و وسواس والدین را افزایش داده و انعطافپذیری روانی آنان را تحت تأثیر قرار دهند. پژوهش حاضر با هدف مقایسهٔ اضطراب فراگیر، وسواس اجباری و انعطافپذیری روانشناختی در میان مادران با کودکان پسر دارای اختلال درخودماندگی و مادران با کودکان پسر دارای اختلال بیشفعالی کاستی توجه انجام شد.
روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی–مقایسهای بود. جامعهٔ آماری شامل مادران با کودکان پسر دارای اختلال درخودماندگی و بیشفعالی کاستی توجه در شهر تهران در سال ۱۴۰۳ بود. نمونهای متشکل از ۱۰۰ مادر با روش نمونهگیری در دسترس و هدفمند انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه انعطافپذیری روانشناختی (بن، و همکاران، ۲۰۱۴)، نسخه چهارم پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر (نیومن و همکاران) و پرسشنامه وسواس اجباری (ثوردارسون و همکاران، ۲۰۰۴) بود. دادهها با استفاده از آزمون t مستقل در نسخه ۲۳ نرمافزار اسپیاساس تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد بین دو گروه مادران از نظر اضطراب فراگیر، وسواس اجباری و انعطافپذیری روانشناختی تفاوت معناداری وجود دارد. مادران دارای کودکان مبتلا به درخودماندگی در مقایسه با مادران با کودکان دارای بیشفعالی کاستی توجه، سطوح بالاتری از وسواس اجباری و انعطافپذیری روانشناختی و سطوح پایینتری از اضطراب فراگیر را تجربه کردند.
نتیجهگیری: یافتههای پژوهش حاضر نشان میدهد نوع اختلال فرزند میتواند الگوهای متفاوتی از پاسخهای هیجانی و سازگاری روانی را در مادران ایجاد کند. به نظر میرسد مواجههٔ طولانیمدت با شرایط مزمن در کودکان دارای درخودماندگی، موجب رشد راهبردهای مقابلهای و افزایش انعطافپذیری روانی مادران میشود، در حالیکه مادران کودکان دارای بیشفعالی کاستی توجه احتمالاً به دلیل فشارهای رفتاری روزمره اضطراب بیشتری را تجربه میکنند. توجه به سلامت روان والدین در این گروهها میتواند نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی خانوادهها و روند درمان کودک داشته باشد.
شمارهی مقاله: 3
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی دریافت: 1403/3/12 | پذیرش: 1403/7/14 | انتشار: 1403/10/12
* نشانی نویسنده مسئول: دانش آموخته دکتری مدیریت آموزشی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران |